De Daytime Cruise in de Doubtful Sounds

Vanochtend stonden we op om (eerste keer) 8.00 uur. En na een fiks ontbijt gingen we naar een boot die ons over een meer naar de Fjorden bracht. Hier heet dat Sounds. Dus we vertrokken op de boot en we kwamen de mevrouw die op de camping naast ons zat tegen. Het was bewolkt maar er verschenen al blauwe openingen in de lucht. En de Sounds staan vol bergen en zo. Op het meer ook. En die waren supermooi. Mama vond dat de mist het niet leuk maakte. Maar papa en ik vonden dat die mist wel iets had. Als we na 50 minuten aankwamen aan de overkant werden we op de bus gezet. De chauffeur maakt een paar grapjes. Zoals: ‘Het spijt me dat het niet regent, het regent niet maar jullie zitten in een regenwoud!’. Onderweg stopten we op een viewpoint (uitkijkpunt) op de Sounds. En daarna stapten we op de grote, mooie cruiseboot. En we gingen voor drie uur varen. Onderweg klaarde het helemaal op. En we zagen bergen, watervallen, aardverschuivingslittekens (stukken onbegroeide grond waar de aarde in twee splitste!) en zeehonden! En na een uur of wat kwamen we aan de Tasmaanse zee. Dan was het geen boot meer maar een rollercoaster! Jeweetwel, op en neer en op en neer! Even was ik bang maar daarna was het wel leuk. Dan vaarden we terug. We vaarden soms zijarmpjes in. En op een bepaald moment. Moesten we stil zijn, niet bewegen en zetten de kapitein en crew de motor uit. Doubtful Sound heeft een bijnaam: The sound of silence! Het werd helemaal stil. Je hoorde hoe de wind door de planten suisde en hoe de vogeltjes aan de overkant kwetterden als zot. Mama vond een minuut te kort. Terug aan land reed de bus naar de waterkrachtcentrale. We moesten door een tunnel die een spiraal maakte tot 2KM diep! En daar zagen we hoe het werkte. Er waren ook infofoldertjes in het Nederlands! Daarna terug op de boot en het meer over! Dan was het 18.30 uur.


Groeten vanuit Lake Manapouri

Cas